BNG Bank tekent convenant voor verbetering mensenrechten

De totstandkoming van het bankenconvenant is gefaciliteerd door de Sociaal Economische Raad, onder onafhankelijk voorzitterschap van prof. Jacqueline Cramer. Centraal staat dat banken, vakbonden, ngo’s en de overheid overeenkomen om de individuele kennis en ervaring op het gebied van mensenrechtenrisico’s te bundelen en te delen. Het doel is banken te ondersteunen om in hun bedrijfsvoering nog beter mensenrechtenrisico’s te kunnen identificeren en daar actie op te ondernemen.

Internationale koplopers

De afspraken in het IMVO convenant zijn wereldwijd de eerste in haar soort tussen maatschappelijke organisaties, de overheid en een nationale bankensector, over de concrete invoering van de UN Guiding Principles on Business and Human Rights en de OESO Richtlijnen voor multinationale ondernemingen. Om de impact ervan te vergroten is afgesproken dat samen gestreefd wordt om ook in internationaal verband vergelijkbare afspraken te maken. Daartoe zullen partijen onder meer de Europese bankensector, de EU en de OESO benaderen.

Gezamenlijk onderzoek

Om van elkaar te kunnen leren zullen de partijen, voor eind 2017, gezamenlijk onderzoek doen en ervaringen (best practices) delen over succesvolle manieren om invloed uit te oefenen op bedrijven in risicosectoren. Ook spreken de partijen af dat analyses worden uitgevoerd van specifieke risicosectoren. Als eerste zijn dit de palmolie-, cacao- en goudsector. Om de uitvoering van dit convenant te ondersteunen wordt een stuurgroep ingesteld.

Kennis, ervaring en transparantie

Diepgaande en actuele kennis over mensenrechtensituaties en alle factoren die deze positief en negatief kunnen beïnvloeden en de bereidheid deze kennis te delen, zijn noodzakelijk. Daarvoor is intensieve samenwerking tussen de partijen, die elk vanuit hun eigen perspectief over bruikbare informatie beschikken of daar toegang toe hebben, onontbeerlijk. Daarom zullen de partijen een gezamenlijke database ontwikkelen, waarin betrouwbare informatie over mensenrechtenrisico’s in landen en sectoren wordt verzameld. Banken kunnen mede op basis hiervan beslissingen nemen over financiering van projecten en ondernemingen.

Banken zullen zelf meer transparantie bieden over de wijze waarop zij hun verantwoordelijkheid ten aanzien van mensenrechten invullen, over hun investeringsportefeuilles, de screening van hun klanten en hun dialoog met klanten indien die onverhoopt toch betrokken raken bij mensenrechtenschendingen. Ook zullen banken hun klanten bij projectfinancieringen verplichten om een klachtenmechanisme voor (potentiële) slachtoffers van mensenrechtenschendingen op te zetten zoals vastgelegd in de OESO Richtlijnen voor multinationale ondernemingen en de UN Guiding Principles for Business and Human Rights. Daarnaast zullen de banken bij bedrijfsfinanciering met hoge risico’s op mensenrechtenschendingen hun klanten stimuleren om mensen die daardoor benadeeld kunnen worden de gelegenheid te geven om hun klachten kenbaar te maken. Gezamenlijk wordt aan de hand van voorbeelden onderzocht waar de medeverantwoordelijkheid van banken voor het beleid van hun zakelijke partners in redelijkheid begint en eindigt.

Jeroen Dijsselbloem, minister van Financiën:

“Ik ben blij dat de Nederlandse banken afspraken hebben gemaakt met maatschappelijke organisaties om mensenrechtenschendingen te voorkomen en aan te pakken. Banken kunnen eraan bijdragen dat hun klanten mensenrechten respecteren en geen kinderarbeid of gedwongen arbeid in hun productieketens hebben. In het convenant zijn ook afspraken gemaakt over transparantie. Het moet duidelijk zijn voor consumenten in welke sectoren banken investeren en hoe zij hun klanten aanspreken op hun mensenrechtenbeleid.’’