Corporatiemiddag BNG Bank in teken van de woonopgave: tussen ambitie en realisme

Het programma richtte zich op de grote opgave waar corporaties voor staan: nieuwbouw van woningen, verduurzaming, maar ook de sociale opgaven en leefbaarheid. Peter Boelhouwer, hoogleraar Housing Systems aan de TU Delft, liet in zijn presentatie zien hoe de vraag naar woningen blijft stijgen door een positief migratiesaldo, terwijl de bouw van woningen sterk achterblijft bij wat er in de Nationale Prestatie Afspraken is afgesproken. Daarbij spelen stijgende bouwkosten, samenwerking met gemeenten en aanvullende eisen ten aanzien van de bouwkwaliteit een grote rol. Naast nieuwbouw zijn de stijgende woonlasten voor de doelgroep, de verduurzaming van het bestaande bezit, toenemende segregatie  en toenemende funderingsproblemen grote opgaven waar de sector mee te maken krijgt. Zijn advies is om vooral de samenwerking met stakeholders te blijven opzoeken en de onderlinge problemen open te bespreken.  

Discussie bij het panelgesprek 

In het aansluitende panelgesprek gingen Astrid Janssen wethouder van de gemeente Amersfoort, René Goorden, sector lead wonen bij de BNG Bank en Arnold Pureveen onder leiding van moderator Elisabeth van den Hoogen met elkaar in gesprek over de door Boelhouwer geschetste situatie. De verkoop van sociale huurwoningen om voldoende middelen te genereren om nieuwbouw te kunnen realiseren leverde een levendige discussie op. Goorden gaf aan dat de corporatiesector financieel gezien veel potentie heeft om de problemen aan te pakken. Goorden: ‘Gas geven is belangrijk, maar de sector moet voorzichtig zijn met huurmatiging omdat dit de toekomstige investeringscapaciteit hard raakt. Ook gaf de BNG-medewerker aan dat de realisatie van middenhuur maatschappelijk belangrijk is en BNG Bank hier graag aan bijdraagt.  ‘Het geeft ruimte aan doorstroming vanuit sociale huur. BNG Bank steunt dan ook de lobby voor borging van de middenhuur.’

Hooplozen en hoopvollen

Politicoloog en bestuurskundige Tim ’S Jongers hield vervolgens de zaal een spiegel voor met zijn betoog over de ‘hooplozen en hoopvollen’. Tussen beide groepen is het in een stad vaak maar 7 minuten fietsen, maar toch zijn het twee totaal van elkaar gescheiden werelden. Daarnaast bepalen de ‘hoopvollen’ het beleid voor de ‘hooplozen’ vanuit hun eigen perceptie hoe problemen moeten worden aangepakt. Volgens ’S Jongers is het goed dat te beseffen en moeite te doen om je in te leven in het leven van de ‘hooplozen’.